در پائیز سال 1933 بود که کشته شدن یک راهزن را دیدم . نام او فراتیکدو
بود . در ساردنی این کلمه به معنی «راهب کوچک» است و به کودکانی اطلاق
می‌شود که جامه راهبان می‌پوشند، این کار نشانه نذری است که مادران‌شان به
درگاه قدیسی که آن‌ها را از بیماری مهلکی شفا داده است، کرده‌اند . برای
تهیه مطلب برای روزنامه «پیک شب» به اطراف و اکناف ساردنی سفر می‌کردم .
ادامه مطلب ...