چهره اثر آلیس مونرو

من مطمئنم که پدرم فقط یک بار به من نگاه کرد، من را واقعا دید . بعد از آن دیگر می­دانست که توقع چه چیزی داشته باشد . آن روزها پدرها را توی اتاق انتظاری که زن­های زائو گریه ­هاشان را می خوردند یا با صدای بلند درد می کشیدند و اتاق­­ زایمان­ های پرنوری که نوزادها به دنیا می­آمدند، راه نمی دادند .